Amerikanen en Engelsen hebben de donut, Oostenrijkers hebben de Kiachl. We maken de vergelijking niet zomaar, de Kiachl lijkt namelijk in bepaalde opzichten waaronder smaak en uiterlijk wel een beetje op de donut.
Er zijn wel een paar verschillen. De vorm is anders; de Kachl heeft de vorm van een Oostenrijke Krakeling dan een typische donut. Daarnaast kan de Kiachl als zoete lekkernij gegeten worden, met veenbessen, suiker of met een mengsel van kaneel en suiker. Maar ook als hartig variant met bijvoorbeeld zuurkool. Probeer dat maar eens met een donut!
Begin met het oplossen van de gist in lauwe melk. Voeg vervolgens gesmolten boter toe. Meng de bloem in een kom met suiker, eieren, rum, anijs en een snufje zout. Voeg het mengsel van gist en melk toe en kneed alles tot een stevig deeg.Laat het ongeveer 10 minuten op een warme plaats staan te rijzen. Verdeel het deeg vervolgens in stukken van dezelfde grootte, maak er ballen van en laat ze dan nog eens 30 minuten rijzen.Op een bebloemd werkoppervlak druk je de ballen in de typische Kiachl-vorm. Drukt de ballen plat met een handpalm en trekt u het deeg uit elkaar met de vingers van de andere hand, zodat het deeg dun is in het midden en dikker aan de rand. Verwarm nu de geklaarde boter of de olie in een pan en plaats de Kiachl met de bovenkant naar beneden in het hete vet. Draai na enige tijd rond totdat de rand goudbruin is; het dunne midden zou wit moeten blijven. Kiachl worden traditioneel op twee manieren gegeten. Hartig met zuurkool of als een zoete variant met bijvoorbeeld veenbessen, suiker of met een mengsel van kaneel en suiker. Natuurlijk kun je ook andere compote-variëteiten uitproberen.Tiroler Kiachl
PrintenIngredienten
Instructies
